COLUMN Raymond de Mooij, GMW advocaten
De namen van de betrokkenen zijn gefingeerd
“Zoeken op specifieke websites is een bijzonder aspect van mijn baan”, zei Maurice de Kat met een glimlach. Hij is bewonersconsulent van woningcorporatie Steenvoorde in Den Haag. Omwonenden hadden hem getipt over onoorbare praktijken in een appartement aan de Leyweg. De woning werd door de corporatie sinds 2003 verhuurd aan een zekere Eric Waggel. Mijn cliënt: “Buren van de heer Waggel mailden mij dat de woning van ’s-ochtends vroeg tot ’s-avonds laat bezocht wordt door voornamelijk heren, die niet in het appartement wonen. Zij wezen mij ook op advertenties op de websites kinky.nl en speurders.nl.” In die advertenties werden erotische massages aangeprezen die in de woning aan de Leyweg werden gegeven. Ook werden de bijbehorende prijzen genoemd. Waggel had op één van de sites een vacature voor masseuses geplaatst ‘in verband met de drukte van de praktijk. Je hoeft er niet veel voor te kunnen’. Via één van de websites zocht Maurice de Kat digitaal contact met de huurder. Hij kreeg na betaling van € 70,- het telefoonnummer van een zekere Pascalle, met wie hij een afspraak maakte op het door haar genoemde huuradres van Waggel. “Daarmee was voor mij het bewijs geleverd dat Waggel zijn woning bedrijfsmatig gebruikt, en dat is in strijd met onze algemene voorwaarden. Bovendien veroorzaakt hij overlast bij buren en omwonenden. Begin maar een ontruimingsprocedure.”
In de dagvaarding schetste ik de situatie. Ik wees ook op diverse websites waar Eric Waggel onder de namen ‘Dennis’, ‘Rudie’, ‘Damian’ en ‘Kevin’ figureerde als ‘erotische Nuru en tantra masseur’, die tegen betaling bereid was zijn kunsten te vertonen. Mijn conclusie was dat vaststond dat Waggel in zijn woning een erotische massagesalon exploiteerde. De kantonrechter in Den Haag bepaalde in deze zaak een comparitie van partijen, die in februari plaatsvond. Maurice de Kat ging met mij mee naar de zitting.
Eric Waggel was zonder advocaat verschenen. Een oudere man met donker haar en gekleed in een driedelig wit pak. Kantonrechter mevrouw Mr Druif opende de zitting en viel met de deur in huis. “Ik heb de stukken gelezen en een vraag die meteen bij mij opkwam was: wat is er nu zo erg aan het geven van tantra massages? Wie doet meneer Waggel daar nu eigenlijk kwaad mee?” Maurice de Kat liep rood aan en schuifelde heen en weer op zijn stoel. “Het geven van massages is misschien niet erg,” antwoordde ik, ”maar de heer Waggel mag zijn woning niet bedrijfsmatig gebruiken. En hij veroorzaakt overlast bij zijn buren.” Dat antwoord beviel de kantonrechter maar matig. “En waarom heeft uw cliënt de heer Waggel niet gewaarschuwd”, vroeg zij. “Dan had hij maatregelen kunnen nemen. Niet waar, meneer Waggel?” De man knikte beamend.
Ik probeerde het nog een keer. “De wanprestatie van Waggel kan niet ongedaan gemaakt worden. Bovendien is hij ook nadat de dagvaarding was uitgebracht, gewoon doorgegaan met het geven van erotische massages. Waarschuwen had dus geen zin gehad.” Geïrriteerd sloeg de kantonrechter haar dossier dicht. “Ik ben voldoende geïnformeerd. U ontvangt mijn vonnis over drie weken.”
Op de gang uitte Maurice de Kat zijn frustraties. “Dit is toch ongelofelijk! Het is de wereld op zijn kop. Nee, wij hebben het verkeerd gedaan, da’s mooi. Je zou bijna denken dat de kantonrechter zelf …” Ik onderbrak mijn cliënt. “Hoger beroep. Dat is het enige dat er op zit. Wij leggen de zaak voor aan het gerechtshof. Over twee jaar weten we meer.”
