Na een kortstondig verblijf in Sassenheim is projectontwikkelaar en vastgoedman Boris Bayer sinds kort weer in Wassenaar neergestreken. In het hartje van de pittoreske dorpskern van het villadorp ontvouwt hij zijn plannen voor de komende jaren, waaronder de volledige metamorfose van de in verval geraakte Auberge de Kieviet. En alles onder het motto van een ondernemer die sinds jaar en dag excelleert in het opknappen van (cultureel)erfgoed met als doel; ‘het creëren van een betere leef- en woonomgeving’.
In het voortuintje van zijn monumentale kantoorpand aan Het Plein in Wassenaar – de dorpskerk op de achtergrond – geniet Boris Bayer zichtbaar van de eerste serieuze lentedag van het jaar. “Het heerlijke weer, waar we met zijn allen weken naar hebben uitgekeken, en deze prachtige plek waar ik met mijn kantoor sinds kort zit…ik word hier vrolijk van.” Toch duurt het genieten in deze relatief kort. Want de geboren Hagenaar staat erom bekend ‘weinig rust in de kont’ te hebben. Gauw een ‘bakkie’ zetten voor de redacteur en fotograaf, de decoratieschilder voor de voordeur snel wegwijs maken en binnen tussen de bedrijven door over de schouder kijken van Linda Wolters, zijn rechterhand en als ‘Verbinder in Vastgoed’ een van de teamleden van Bayer Vastgoed. Waar het gros van zijn leeftijdgenoten het na een leven van veelal hard werken en niet zelden buffelen het onderhand welletjes vindt en vooral blij is niks meer te hoeven, daar dendert Boris Bayer in zijn inmiddels zeventigste levensjaar naar eigen zeggen nog minstens een jaar of tien door. “Als mijn gezondheid het uiteraard toelaat”, voegt hij er voor alle duidelijkheid aan toe. “Want morgen, of straks al, kan het in één keer gebeurd zijn met de koopman.
Daarom zie ik het min of meer als mijn plicht om met het vermogen dat ik in de loop der jaren heb opgebouwd iets zinnigs en waardevols na te laten in de vorm van een foundation. Vandaaruit kunnen goede doelen worden ondersteund en waar ik dus met een gerust hart mijn centen kan laten landen. Ik heb kind noch kraai en zie het niet zitten dat een paar onbekende verre achterachterneven of -nichten er met de poet vandoor gaan.
Vastgoedbeheer
Een nobel streven, zonder meer. Maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de tijd om zich in de voor- en nadelen van een foundation te verdiepen momenteel niet de hoogste prioriteit geniet. Want de business – projectontwikkeling – draait niet alleen in zijn monumentale kantoorpand in het hartje van Wassenaar op volle toeren, ook in het hoofd van duizendpoot Boris Bayer is amper – of beter, géén – tijd voor andere dingen. De business moet nu eenmaal doordraaien. Geen tijd te verliezen. Het leven van Boris Bayer laat zich het best vergelijken met die van een rollercoaster. Een achtbaan met duizelingwekkende effecten, die zich al in zijn jonge jaren langzaam begint af te tekenen. Meerdere lagere en dito middelbare scholen om uiteindelijk, en niet in de laatste plaats tot zijn eigen verbazing, met een havodiploma de schoolbanken definitief de rug toe te keren. De eerste, voorzichtige schreden in het wereldje van ondernemers worden al op negentienjarige leeftijd gezet, wanneer hij op advies en de nodige financiële steun van vader John een pand aan de Haagse Beeklaan aankoopt. Vanaf dat moment is de slapende vastgoedbeer in Boris Bayer definitief ontwaakt.
Rebel
Een halve eeuw later is diezelfde beer in hem nog altijd klaarwakker en lijken zelfs de scherpe kantjes er nog altijd niet af. Ondanks een leven dat tot op de dag van vandaag allesbehalve wordt gekenmerkt als ‘saai’ of ‘kleurloos’. Want de naam Boris Bayer behoeft niet alleen in de wereld van vastgoed en projectontwikkeling nauwelijks enige uitleg, ook bij de diverse lokale overheden snelde zijn naam hem meerdere malen vooruit. En met name bij de laatste instanties weet bij wijze van spreken van wethouder tot stadhuisbode wat voor vlees men in de kuip heeft met hem. “Laat één ding duidelijk zijn, ik ben een ondernemer, die geld wil verdienen, maar wel op een eerlijke manier. En ja, ik heb met een aantal gemeentes behoorlijk in de clinch gelegen. Zelfs recent nog. Want als naar mijn gevoel het spel niet eerlijk wordt gespeeld, dan komt de rebel in mij in opstand. Het klinkt als een cliché, maar wat ik heb bereikt, heb ik mede te danken aan het feit dat ik vaak op mijn smoel ben gegaan. Vallen en opstaan heet dat. Dat neemt niet weg dat ik volgens mijn omgeving soms nog te impulsief en erger, te naïef ben. Dat is nu eenmaal de aard van het beestje. Ik ben zoals dat heet een deler en heb de stellige overtuiging dat wie goed doet, goed ontmoet. Ook iemand die enorm trots is op de mooie dingen die hij voor elkaar heeft gekregen en nog voor elkaar gaat krijgen. Want mijn werk is nog lang niet af.”
Het lijstje van renovaties en projecten dat Boris Bayer de afgelopen vijf decennia heeft gerealiseerd, is bijna onuitputtelijk. Van Leiden tot Den Haag, maar vooral in Wassenaar prijkt wel ergens zijn signatuur op een al dan niet monumentaal pand, dat onder zijn bewind is gerenoveerd. “Ik sta erom bekend dat ik me al jarenlang sterk maak voor duurzaam vastgoed. Het renoveren en waar mogelijk in de oorspronkelijke staat terugbrengen van cultureel erfgoed. Daar hecht ik enorm veel waarde aan, daar ligt ook mijn kracht. Mijn drijfveer is mooie dingen maken en dat is ook het herstellen van de historie van panden.”
Auberge De Kieviet
De focus van Bayer Vastgoed ligt momenteel op twee fronten in de gemeente Wassenaar. De vermaarde Auberge de Kieviet, ooit de parel van het villadorp, raakte in de voorbije jaren van lieverlee in verval. “Auberge de Kieviet, ooit bekroond met twee Michelinsterren, wordt in de oude glorie hersteld en krijgt straks weer de uitstraling van restaurant en hotel van weleer”, verzekert Boris Bayer. Project nummer twee concentreert zich op de dorpskern, dat volgens de vastgoedman aan een fikse opknapbeurt toe is. “Het ultieme doel is samen met de gemeente, de winkeliers en bewoners een betere leef- en woonomgeving te creëren. Ik ben bereid daarvoor op meerdere fronten mijn nek uit te steken. Ook al ben ik een geboren Hagenaar, het dorp Wassenaar heb ik voor altijd in mijn hart gesloten.