In de toekomst gaan we totaal anders werken. Nine-to-five banen zullen verdwijnen en tegen 2025 zal nog slechts 10% van de werknemers een vaste job hebben zoals we die nu kennen. De toekomstige werknemer is een gespecialiseerde zelfstandige professional met meerdere jobs bij verschillende werkgevers. Gestandaardiseerde arbeid zal door robots worden uitgevoerd en nine-to-five banen zullen niet meer bestaan. Klassieke hiërarchische managementstructuren zullen verdwijnen en plaatsmaken voor nieuwe samenwerkingsverbanden. Dat voorspelt Wim de Ridder, hoogleraar Toekomstverkenning en -onderzoek aan de Universiteit Twente.
Vaste werktijden zullen definitief tot het verleden behoren. We gaan met zijn allen ultraflexibel werken op verschillende locaties die 24/7 beschikbaar zijn. Dit wordt makkelijk gemaakt door de cloud waarbij alle documenten en software centraal beschikbaar zijn en als werknemer kun je overal werken. Pc’s zullen in snel tempo worden vervangen door mobiele toestellen en video conferencing wordt wellicht de norm.
Maar wát doen we dan als zzp’er bij de verschillende werkgevers. Welke banen hebben de toekomst?
– bijvoorbeeld de 3D reparateur die rondrijdt met een 3D printer in zijn achterbak. Neemt alle klussen aan om direct onderdelen uit te printen en hup klaar-is-kees;
– de DNA adviseur adviseert en brengt gezondheidsrisico’s in kaart. Op basis hiervan worden tips over voeding en/of levensstijl gegeven;
– de city farmer verbouwt zijn groente en fruit binnen de stadsgrenzen in parken, flats of huizen met platte daken;
– big data overheerst in 2025, de data-architect structureert data zodat deze kan worden gebruikt, opgeslagen en geanalyseerd;
– 3D designer die ontwerpen maakt van producten, in eigen beheer of voor derden, die middels 3D-printers geproduceerd kunnen worden;
– de metallurg bedenkt, ontwikkelt en produceert nieuwe materialen die geschikt zijn voor nieuwe productietechnieken;
– de robot trainer zorgt ervoor dat robots zoveel mogelijk menselijke trekjes heeft. Deze term “trainen” ligt op het vlak van programmeren en trainen.
Eerlijk gezegd maak ik mij zorgen over het niveau van scholing, de gebruikte hulpmiddelen en de mate van toekomstgerichtheid van onderwijzend Nederland, om onze jeugd voor deze banen van de toekomst op te leiden. Maar daar kom ik in de volgende column uitgebreid op terug.
