SCG advocaten
advocaat familierechter en scheidingsmediator/partner
Mark, een hardwerkende Haagse ondernemer, heeft mijn hulp ingeschakeld. Hij vertelde mij dat hij in 2010 het roer heeft omgegooid. Hij is toen gescheiden én is zijn eigen onderneming gestart. Het ondernemerschap heeft hem geen windeieren gelegd. De laatste 10 jaar heeft hij zijn bankrekening zien groeien tot 6 nullen.
Ondanks zijn echtscheiding en zijn drukke bestaan als ondernemer is hij toch bij zijn ex gebleven. Tot voor kort dan, toen hij bij mij kwam met de vraag of zijn ex zomaar met hun 4 jaar oude dochtertje naar Groningen mag verhuizen nu hun relatie voorbij is.
Vrij snel na zijn bezoek kreeg ik een brief van de advocaat van zijn ex met als bijlage een huwelijksakte uit Las Vegas. Wat blijkt? Mark is in 2015 in Las Vegas gehuwd met zijn ‘ex’. Hij had mij hierover niets verteld omdat hij er altijd van uit was gegaan dat het een nephuwelijk was. Het huwelijk was ook nooit in Nederland geregistreerd. Navraag bij een Amerikaanse advocaat leerde mij dat het huwelijk – net als overigens de meeste huwelijken in Las Vegas – was voltrokken volgens het recht van Las Vegas. In het buitenland rechtsgeldig voltrokken huwelijken worden in Nederland erkend, ook als dit huwelijk niet hier wordt ingeschreven.
Ook al informeerde ik Mark dat hij als gevolg van zijn huwelijk 10 jaar lang partneralimentatie aan zijn ex moet gaan betalen – welke plicht hij als ongehuwde samenwoner niet zou hebben gehad – toch was hij niet meteen uit het veld geslagen. Dat veranderde toen wij zijn ‘oude’ huwelijkse voorwaarden onder de loep namen. Mark waande zich veilig omdat hij ter gelegenheid van zijn eerste huwelijk met zijn ex in 2000 huwelijkse voorwaarden had laten opstellen.
Deze huwelijkse voorwaarden herleven in zijn tweede huwelijk met zijn ex. Voor Mark dus geen gemeenschap van goederen. Echter, in zijn huwelijkse voorwaarden is een zogenaamd periodiek verrekenbeding opgenomen. Dat houdt in dat hij en zijn ex elk jaar hun overgespaarde inkomsten, voor zover niet uitgegeven aan de kosten van de huishouding, bij helfte hadden moeten delen.
Net als 99% van alle echtparen hebben Mark en zijn ex dit niet gedaan. Dit moet bij echtscheiding dan alsnog achteraf gebeuren. Dat is een hele exercitie. In heel wat gevallen komt dat er op neer dat al het aanwezige vermogen alsnog 50/50 moet worden verrekend. Mark komt dus van een koude kermis thuis, want hij moet alsnog afrekenen met zijn ex. Daar komt bij dat een periodiek verrekenbeding alleen op de activa ziet en niet op de passiva. De schuld die Mark in rekening-courant aan zijn BV heeft, is dus in principe alleen zijn verantwoordelijkheid. Wel de lusten, niet de lasten. Huwelijkse voorwaarden kunnen daarom voor ondernemers wel eens slechter uitpakken dan de gemeenschap van goederen. Zint eer ge begint!
