Dan sluit je een soort huwelijk!
COLUMN
Michaël Lentze en Daniëlle van Iperen-Roepers,
Notaris en Registermediator, Ellens & Lentze
‘Met vrienden moet je wandelen, niet handelen’, zo luidt de uitdrukking. Maar bij Ellens & Lentze denken ze daar anders over. ‘Daar is helemaal niets op tegen. Maar wie gaat samenwerken, sluit een soort huwelijk. En dat wil je goed regelen voor alle betrokkenen.’
Twee zaken. Vergelijkbaar enthousiasme. Totaal andere afloop.
Zaak 1.
Vol goede moed begonnen de drie startups aan hun groene missie: bio coffee cups voor bedrijfsrestaurants. De markt stond erom te springen, zo wisten ze, en dat stimuleerde het trio om supersnel de boel in de steigers te zetten. Écht hun cup of tea – nouja, coffee, in dit geval.
Dubieuze privé-uitgaven
Tijd, zin of geld om iets formeel op papier te zetten, hadden ze niet. Laat staan een aandeelhoudersovereenkomst. Maar ach, ze waren al zo lang bevriend. Wat kon er misgaan? Niets. Althans, twee jaar lang niet. Maar ze kwamen op de koffie. Want een van de mannen liet het langzaam maar zeker afweten. Hij werd minder goed bereikbaar. De companycreditcard toonde dubieuze privé-uitgaven en hij kwam afspraken niet meer na. De sfeer verziekte en de omzet daalde. Nu zijn ze drie slopende jaren verder. De boel sleept langer bij de rechter dan het bedrijf bestaan heeft. Zonde. Er was sprake van een zogenaamde bad leaver – die verzakende mede-eigenaar. Een vooraf opgestelde aandeelhouderovereenkomst met goede afspraken had zo’n situatie kunnen dekken. Net als in het geval van bijvoorbeeld overlijden, arbeidsongeschiktheid of fraude.
Een paar vragen
Zaak 2.
In zaak 2 werd het gelukkig anders aangepakt.
Twee jonge honden – de een had kennis, de ander vermogen – gingen samen in zee. Ze ontwikkelden een app. Bij Ellens & Lentze klopten ze aan voor een passende vennootschapsstructuur. Een bv in hun geval. Terwijl het duo dacht met een contract en handtekening wel klaar te zijn, ging de notariële service wat verder. ‘Nieuwsgierig’ als Michael Lentze is, stelde hij een paar vragen. Zoals: hoe gaan jullie de boel aanpakken? Wat is jullie doel? Wordt het cashen over een paar jaar of streven jullie naar een megabedrijf? En: wat als jullie verschil van inzicht krijgen?
Vechtscheiding
Dit soort dingen moet je weten, omdat deze businesspartners een soort huwelijk aangingen. De ‘huwelijkse voorwaarden’ van zo’n samenwerking worden verwoord in een aandeelhoudersovereenkomst. En die kwam van pas. Want de jongen met de vele kennis kwam privé in zwaar weer terecht: een vechtscheiding. Deze kostte hem zo veel energie dat hij zich bedrijfsmatig niet meer optimaal kon inzetten. Tot teleurstelling van allebei bleef daardoor ook de beoogde bedrijfsuitbreiding uit.
Toekomstige samenwerking
Gelukkig hadden deze jongens met de notaris het ‘wat als…’-scenario officieel vastgelegd in die overeenkomst. Dat redde hun toko én hun vriendschap. Want na een gunstige bedrijfsovername is het contact tussen de mannen nog altijd goed. Ze sluiten zelfs een toekomstige samenwerking niet uit. En dat is ondenkbaar bij de slopende coffee cups-case. Nee, koffiedikkijken kan natuurlijk niemand. Maar met vertrouwen gaan wandelen én handelen is wel degelijk mogelijk. Dankzij ‘huwelijkse voorwaarden’, opgetekend bij de notaris.
Als notaris en registermediator komen wij veel verschillende mensen tegen. Verschillende mensen die vaak in eenzelfde situatie zitten. Uiteraard zijn de situaties die wij beschrijven geanonimiseerd en opgebouwd uit verschillende ontmoetingen. Wij hopen dat mensen zich herkennen in onze verhalen en zich realiseren dat er ook voor hun situatie praktische oplossingen zijn.
