GMW advocaten
De namen van de betrokkenen zijn gefingeerd
Oud- profvoetballer Wijnand Sprits was na zijn actieve sportcarrière in dienst getreden bij vastgoedonderneming Glashard B.V. in Den Haag. Binnen een aantal jaren had hij zich opgewerkt tot hoofd van de afdeling bedrijfsmatige verhuur. “Wij verhuren sinds jaar en dag twee etages aan een winkelier in de binnenstad van Delft,” vertelde mijn cliënt mij medio 2018. “Hij heet Arie Krokant en zijn traiteurswinkel is een begrip in de wijde omgeving. De benedenverdieping van het pand is zijn eigendom, maar de verdiepingen erboven zijn van ons. Hij gebruikt die etages als opslagruimte.” Omdat er lang geen direct contact met de huurder was geweest, had mijn cliënt de heer Krokant uitgenodigd voor een bespreking. Wijnand Sprits: “Er kwam een man langs die zich voorstelde als Bert Krokant. Het bleek de broer van onze huurder te zijn. Na wat heen en weer gepraat stelde ik hem de voor de hand liggende vraag: waar was onze contractspartij Arie Krokant? Stotterend vertelde Bert dat zijn broer Arie al 10 jaar dood was. Ze waren vergeten dat aan ons door te geven.”
Wijnand Sprits besloot poolshoogte te nemen en de verhuurde etages te inspecteren. Toen hij op een zaterdag langs de chique traiteurswinkel liep, was het er een drukte van belang. Er stond een rij klanten tot buiten op straat. De winkel was overduidelijk een goudmijn voor de uitbater.
“Toen ik naar de eerste etage liep, trof ik een aantal mannen aan dat zat te lunchen,” vertelde mijn cliënt. ”In een andere kamer zaten mensen te roken. Het was duidelijk. De etage was niet alleen een opslagruimte, het personeel van de winkel maakte er tijdens de pauzes ook gebruik van.” Merkwaardiger was dat op de bovenste verdieping twee verpleegsters woonden. Navraag leerde dat zij ieder € 900,- huur per maand aan Bert Krokant betaalden. Dat deden zij al jaren.
Wijnand Sprits was not-amused. De twee etages werden in totaal voor € 1000,- door Glashard B.V. aan Arie Krokant verhuurd. Nu bleek Arie dood te zijn en zijn broer Bert € 800,- per maand te verdienen aan illegale verhuur. Toen mijn cliënt Bert Krokant ter verantwoording riep, deed de laatste een zakelijk voorstel. Hij bood aan om de etages van Glashard B.V. te kopen voor € 450.000,-, een ton meer dan de werkelijke waarde.
Wijnand Sprits voerde overleg met de grootaandeelhouder van Glashard B.V. Besloten werd om gebruik te maken van de situatie, die Bert Krokant zelf had gecreëerd. Namens mijn cliënt wees ik Krokant erop dat de huurovereenkomst met de dood van zijn broer 10 jaar terug was geëindigd en hij de etages niet alleen sindsdien zonder recht gebruikte, maar hij bovendien jarenlang aan de situatie had verdiend door aan de twee verpleegsters te verhuren. De verdiepingen zouden dus ontruimd moeten worden. Tenzij de koopprijs verhoogd zou worden naar € 600.000,-. Dit aanbod werd door de advocaat van Krokant echter verontwaardigd van de hand gewezen.
Maar Bert Krokant zat klem, want als hij de eerste verdieping van zijn winkel niet meer zou kunnen gebruiken, kon hij zijn lucratieve traiteurswinkel wel sluiten. Een tegenbod van € 550.000,- volgde.
Wijnand Sprits speelde vervolgens zijn laatste troef uit. Hij vertelde Bert Krokant onder het genot van een kop koffie dat Glashard B.V. van plan was de opbrengsten uit de illegale verhuur als schade van Krokant te vorderen. Het ging om een bedrag van circa een ton.
Dat was het laatste zetje dat de man nodig had. Een week later werd de door mijn cliënt genoemde koopsom alsnog geaccepteerd. En zo kreeg Bert Krokant een koekje van eigen deeg.
